Cmentarz w Chodowie :: miechowski

Cmentarz w Chodowie

Kwatera Kozłowskich, Sokolnickich i Szlezyngierów.

Adolf Malchior Szlezyngier (w metryce chrztu Schlesinger), syn Edwarda i Marianny z Wodzyńskich, urodził się w Gostyninie dnia 6 stycznia 1866 roku. Jego ojciec był sekretarzem magistratu w Gostyninie. Edward Julian Szlesynger urodził się około 1828 roku i był synem Adolfa i Fryderyki z Frydlenderów, "małżonków doktorów" zamieszkałych w Wieluniu. Ks. Szymon Dulnicki w tym samym dniu sporządził 3 metryki chrzu dzieci Adolfa i Fryderyki: Emilii, Edwarda Juliana i Teodora Erazma. Adolf, ojciec dzieci, był lekarzem obwodu wieluńskiego.

Edward zmarł w Skierniewicach jako kasjer tamtejszego magistratu w 1878 roku. Co ciekawe, w metryce zgonu zapisano, że był synem Adolfa i Tekli Frydlender (a nie Fryderyki).

Stanisława Maria z hr. Sokolnickich Szlezyngierowa, córka Michała i Heleny z Wąsowiczów urodziła się 18 listopada 1877 roku w Warszawie. W akcie chrztu zapisano, że jej ojciec jest kupcem.

Adolf Szlezyngier będąc już kupcem w Stacji Miechów (Miechów-Charsznica, parafia Tczyca), poślubił 6 października 1903 roku w Żyrardowie Stanisławę Sokolnicką. W akcie ślubu wpisano, że ojciec panny młodej jest oficjalistą (urzędnikiem).

Maria Antonina Szlezyngier, córka Adolfa i Stanisławy z Sokolnickich urodziła się w Stacji Miechów (ob. Miechów-Charsznica) 8 kwietnia 1906 roku. W akcie chrztu zapisano, że jej ojciec jest współwłaścicielem składu w Stacji Miechów.

Adolf Szlezyngier w 1946 roku wymieniany był w Monitorze Polskim jako właściciel Domu Handlowego na stacji w Charsznicy.

Adolf Szlezyngier z żoną Stanisławą z hr. Sokolnickich i córką Marią, n.n. ksiądz. Fotografia ze zbiorów rodziny Rabskich.

Stanisława Szlezyngier z córkami Heleną Marią i Zofią. Fotografia ze zbiorów rodziny Rabskich.

Dworek Szlezyngierów w Stacji Miechów (Miechów-Charsznica) 1932. Zbiory rodziny Rabskich.

Józef i Maria ze Szlezyngierów Kozłowscy z synem Maciejem. Zbiory rodziny Rabskich.

Ubiór generała adiutanta JKM według JN Lewickiego.

W trakcie poszukiwań udało się natrafić na kilka ciekawych źródeł, które dotyczyły w szczególności hrabiów Sokolnickich.

Pierwszym Sokolnickim, który uzyskał tytuł hrabiowski był Celestyn Wojciech Caliopus Sokolnicki herbu Nowina, generał adiutant króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, stolnik poznański, poseł na sejmy, kawaler oredu św. Stanisława i Orderu Orła Bialego. Tytuł hrabiowski został mu przyznany przez Króla Prus Fryderyka Wilhelma III w 1811 lub 1817 roku.

Był właścicielem Kuklinowa, Rojewa, Packi, Lipowca i Rzemiechowa. W pewnym czasie był także właścicielem miasta Piaseczno, wsi Góra oraz folwarków Talary i Ługi w powiecie kościańskim, które sprzedał i kupił wsie: Brenno, Zaborowo, Wijewo, Śmieszkowo i Potrzebowo. Podobnie było z własnością Wziąchowa w powiecie pyzdrskim i Małgowa w powiecie kaliskim oraz z obszarami wokół Pogorzeli w powiecie krotoszyńskim, Smuszkami w powiecie wschowskim oraz Borowem (wieś Borowo) i Jarogniewicami koło Czempinia.

Za udział w pierwszym powstaniu wielkopolskim 1794 roku władze pruskie miały mu zarekwirować majątek i nałożyć wysoką karę finansową. Gdy Napoleon wkraczał do Poznania w 1806 roku, Celestyn Sokolnicki witał go w imieniu szlachty.

Celestyn urodził się w 1752 roku w Kuklinowie lub Ceradzu koło Buku*, był synem Kazimierza i Katarzyny z Walknowskich. W 1782 roku poślubił w Poznaniu Urszulę Golińską, córkę Antoniego, Podczaszego Gnieźnieńskiego i Anny z Błociszewskich. Miał z nią kilkoro dzieci, wśród których odnajdujemy Józefa, właściciela dóbr Jarogniewice, które wniosła w posagu jego matka. Hrabia Józef z Jarogniewic, według przekazów, miał ten majątek przegrać w karty (miał być licytowany), jednak oststecznie został on sprzedany w latach 20. XIX wieku rodzinie Żółtowskich.

Józef poślubił Sewerynę Mycielską, córkę Stanisława, pułkownika wojsk napoleońskich, z którą miał kilkoro dzieci, a wśród nich Józefa Walentego Sokolnickiego (1820-1866).

Józef Walenty z Wziąchowa w 1846 roku poślubił Kordulę (wł. Annę Kordulę) Żerońską, córkę Leona i Antoniny z Suchorzewskich, dziedziców dóbr Grodziszczko i Brzoza w parafii Niepruszewo. W następnych latach byli oni posesorami dóbr Brzozy.

Synem Józefa Walentego i Korduli z Żerońskich był urodzony w Grodziszczku w 1850 roku Michał Walenty Sokolnicki. W 1877 roku poślubił on w Warszawie Helenę Wąsowicz, córkę Juliana i Józefy Zawadzkiej. W tym samym roku w Warszawie** przyszła na świat ich córka Stanisława Maria, która w 1903 roku poślubiła w Żyrardowie Adolfa Melchiora Szlezyngiera. Jej ojciec, Michał Sokolnicki opisany został wówczas jako oficjalista. Adolf i Maria po ślubie zamieszkali w Stacji Miechów (Miechów-Charsznica), w majątku zakupionym wcześniej przez Adolfa.

* Encyklopedia PWN podaje jako rok urodzenia 1745.

**W jej akcie małżeństwa błędnie zapisano, że urodziła się w Żyrardowie.

Kupiec - według słownika SB Lindego - człowiek bawiący się handlem. Ciekawe wyjaśnienie.

https://krotoszyn.naszemiasto.pl/celestyn-sokolnicki-adiutant-krola-z-naszych-ziem/ar/c1-3953398 - dostęp 5.02.2024.

Dwór Sokolnickich w Jarogniewicach. Źródło: www.polskiezabytki.pl

Grób rodziny Zdanowskich w Chodowie (2023).

Pochowani:

Antoni Zdanowski syn Floriana i Kunegundy Dębowskiej, ur. 1846, w Ibramowicach. Mieszkał i prowadził interesy w Stacji Miechów (obecnie Charsznica), był prezesem Miechowskiego Towarzystwa Wzajemnego Kredytu.

Florian Zdanowski w metryce chrztu Antoniego opisany został jako dzierżawca wsi Ibramowic. Wcześniej, w 1842 w 2 metrykach chrztu syna Kazimierza dzierżawnym posesorem wsi Zakrzów, a w 1833 w metryce chrztu bratanicy Florian był nazwany dziedzicem Pogwizdowa.

Eleonora z Hanów p.v. Olszewska, s.v. Zdanowska, żona Antoniego.
Eleonora Zdanowska, ur. 1843, córka Floriana,
Elżbieta Maria Bronisława Zdanowska, córka Brunona, ur. 1917, córka Brunona i Zofii z Hłasków.
Kazimierz Zdanowski, ur. ok. 1916, syn Brunona i Zofii z Hłasków.

Florian Zdanowski był bratem Tymoteusza Zdanowskiego.

Potwierdzenie szlachectwa Floriana Zdanowskiego z 1844 roku.

ZDANOWSCY HERBU BELINA

Najstarszym znanym przodkiem Zdanowskich z Charsznicy (Stacja Miechów) i Szreniawy (potem Wilczkowic) był Maciej Zdanowski, którego wymieniono w oblacie transakcji dotyczącej zmiany właściciela dóbr ziemskich. W 1693 roku urodzony Jan Morawski zrezygnował na rzecz urodzonego Franciszka Zdanowskiego, syna Macieja, z części dóbr Urzarzewo (Uzarzewo) i Święcino w województwie i powiecie poznańskim, za kwotę 10000 złp.

Zdanowscy h. Belina pochodzili z ziemi dobrzyńskiej, ze wsi Zdanów, późn. Zdany, Zduny, w parafii Świedziebnia w powiecie rypińskim. Kolejnymi przedstawicielami tej linii po Franciszku byli: Albertus (Albert) nazywany Wojciechem i jego żona Marianna Orłowska, a następnie Dominik, który miał dwie żony, Katarzynę Stanowską i Apolonię Żartnicką. Z pierwszą miał dzieci: Mariannę, Petronelę, Kazimierza, Jacka (ks.), Antoniego Onufrego, Rozalię i Jana Nepomucena. Z drugą Franciszka, Antoniego (ppłk.), Jana Kantego, Wiktorię (ksienię) i Annę. Nadanie kolejnym synom (z drugiej żony) imienia Jan i Antoni wskazuje, że pierwsi z nich najprawdopodobniej szybko zmarli.

Kazimierz Zdanowski, syn Dominika miał dwie żony, Katarzynę Gostkowską (ślub 1791) i Józefę Gostkowską (ślub 1797). Wśród dzieci Kazimierza i Józefy znajdujemy Floriana Ezechiela (ochrzczony jako Ezechiel Florian), który urodził się w 1809 roku w Kępiu, par. Uniejów, gdzie Kazimierz był posesorem.

Florian w 1829 roku w metryce urodzenia bratanicy Józefy Ludwiki, córki Tymoteusza, nazwany był "dziedzicem" dóbr Pogwizdów; zapewne więc dzierżawił ten majątek ziemski. W 1839 roku poślubił w Działoszycach Kunegundę Dembowską, córkę Teodora i Zuzanny małżonków Dembowskich. Był wówczas dzierżawcą dóbr Przecławka.

Florian i Kunegunda mieli dwóch synów: urodzonego w Zakrzowie w 1842 roku Kazimierza Antoniego i urodzonego w Ibramowicach w 1846 roku Antoniego Władysława Błażeja.

Pierwszy z nich poślubił Justynę Bukowską i osiadł w Szreniawie, drugi natomiast zamieszkał w Stacji Miechów (ob. Charsznica), gdzie prowadził interesy. Ożenił się z Eleonorą Olszewską z Hanów, wdową po Piotrze Olszewskim z Huty Bankowej (obecnie teren Dąbrowy Górniczej).

Akt urodzenia Ezechiela Floriana Zdanowskiego, 1809 r.

Synem Eleonory Olszewskiej był Brunon, którego Antoni Zdanowski uznał za swego prawnego potomka. Brunon Zdanowski ukończył w 1897 roku szkołę realną w Warszawie, a następnie studia na wydziale matematyczno-przyrodniczym w szwajcarskim Fryburgu, uzyskując tytuł doktora filozofii naturalnej. Początkowo pracował jako asystent na rodzimej uczelni, a następnie w Zagłębiu w Walcowni "Emma" i Fabryce Bieli Cynkowej jako pomocnik zawiadowcy (dyrektora). Z upływem czasu zajmował bardziej znaczące stanowiska w przemyśle, był zastępcą dyrektora Polskiej Konwencji Węglowej - organizacji kartelowej w okresie międzywojennym, której celem było ustalanie cen i koordynacja zbytu węgla kamiennego oraz organizacja jego eksportu. Pełnił także funkcję zastępcy członka Państwowej Rady Kolejowej na lata 1933-1936 z ramienia Polskiej Konwencji Węglowej.

Był członkiem Stowarzyszenia Polskich Inżynierów Górniczych i Hutniczych i członkiem Instytutu Śląskiego w Katowicach.

Brunon Zdanowski poślubił Zofię Hłasko, z którą miał sześcioro dzieci:

Krystynę, mąż Stefan Zachorowski,
Kazimierza,
Antoniego,
Elżbietę,
Teresę, mąż Leszczyński,
Andrzeja.

Po II wojnie światowej Janina Popiel z Czapel Wielkich wraz z dziećmi musiała opuścić swój rodzinny majątek. Schronienie znalazła właśnie u rodziny Zdanowskich w Charsznicy.

Grób Ludwiki Zdanowskiej, zmarłej w 1909 roku, córki Tymoteusza i Józefy z Gołuchowskich.

Tymoteusz Zdanowski, syn Kazimierza i Józefy Gostkowskiej był dziedzicem wsi Janczowa w Galicji - jak zapisano w metryce urodzenia jego córki Józefy Ludwiki w 1833 roku (jej urodzenie 1829, metrykę sporządzono w 1833 roku).

Józefa Gołuchowska była córką sędziego apelacyjnego miasta Krakowa Wincentego Gołuchowskiego (z aktu ślubu Zdanowskiego i Gołuchowskiej zawartego w 1828 roku w Kazimierzy Wielkiej).

W metryce zgonu Tymoteusza z 1865 roku odnotowano, że był posiadaczem dóbr Bydlin, a zmarł w Michałowicach. Pozostawił żonę Józefę z Gołuchowskich oraz dwie córki, Józefę i Ludwikę. Tymoteusz był bratem wspomnianego tu Floriana.